ΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

image

Ένα ζευγάρι μάτια ζει για να παρατηρεί εκατοντάδες άλλα ζευγάρια… Μάτια με χρώματα βγαλμένα από την παλέτα του πιο δημιουργικού ζωγράφου. Μάτια θαλασσί, μάτια σαν μέλι, σαν σμαράγδια, σαν γλυκά κάστανα, σαν τον κατάμαυρο ουρανό, τη λυκαυγή, λίγο πριν χαράξει. Μάτια παιδικά, μάτια που τα πνίγουν μικρές ρυτίδες όπως τα κλαδιά διαπλέκονται και κρύβουν καμιά φορά τον ήλιο. Μάτια υγρά, μάτια γελαστά, μάτια που φλυαρούν ή που σιωπούν, μάτια σαν σπίθες, μάτια που κουράστηκαν να ανοιγοκλείνουν. Μάτια τυφλά που όμως ξέρεις ότι βλέπουν με το νου. Και οι ματιές! Αυτές κι αν είναι μια ολόκληρη κουβέντα από μόνες τους! Τι κουβέντα; Οι δυνατές ματιές είναι ολόκληρη επάνασταση! Ματιές που σε καθηλώνουν, σε σταυρώνουν, σε ανασταίνουν, σε ειρωνεύονται, σε κάνουν να ανατριχιάζεις. Μια ματιά αρκεί για να ερωτευτείς.

Και δυο ζευγάρια μάτια που διασταυρώνονται, ξέρεις, είναι μαγεία. Τα μάτια της μάνας που αντικρύζει για πρώτη φορά τα μάτια του παιδιού της. Ή τα μάτια που λένε ευχαριστώ. Ένα «ευχαριστώ» τόσο βαθύ και ουσιαστικό που δεν μπορεί να εκφραστεί με λέξεις, ούτε με τα πιο πολύτιμα δώρα.

Υπάρχουν κι άλλα μάτια, πιο σκοτεινά. Τα μάτια του φονιά λίγο πριν καρφώσει το μαχαίρι στη σάρκα, τα μάτια του παράφρονα που για αυτόν η λογική η δική μας είναι μια φυλακή παράνοιας. Μάτια, μάτια, μάτια… Τόσα μάτια! Μάτια αδηφάγα, μάτια ηδονοβλεπτικά.

Μα τα χειρότερα θαρρώ, είναι τα άδεια μάτια. Αυτά που είναι απλά δυο χρωματιστές χάντρες με φόντο ένα άσπρο πανί. Μάτια που δεν έχουν τίποτα να σου πουν, τα απλανή, τα ψυχρά. Αυτά τα μάτια τα φοβάμαι πιο πολύ από όλα. Αυτά με κάνουν να θέλω να στρέψω το βλέμμα μου αλλού… Πριν με ρουφήξουν στην άβυσσο του συναισθηματικού κενού τους!

16 σκέψεις σχετικά με το “ΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΙΩΠΗΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

  1. Ο/Η Άιναφετς λέει:

    Καθώς σε διάβαζα Παναγιώτα μου, μες τα αυτιά μου αντηχούσε και το τραγούδι, » Δυο πράσινα μάτια, με μπλε βλεφαρίδες» κλπ κλπ!!! 😀
    Ύμνος στα ζωντανά και εκφραστικά μάτια είναι το πανέμορφο σου κείμενο και πόσο δίκαιο έχεις για τα μάτια που ερωτεύεσαι γιατί σ’ αυτά καθρεπτίζεται όλος ο κόσμος μας και δεν θ’ αναφερθώ στη ματιά που σκοτώνει! 😛

    ΑΦιλάκια τρυφερά και τα μάτια μας, δεκατέσσερα! 🙂

    Αρέσει σε 3 άτομα

      • Ο/Η Άιναφετς λέει:

        Βλέπεις τυχαίνει να έχω πράσινα μάτια και λόγω μεγάλης διαφοράς ηλικίας, μου το έχουν (είχαν) «τραγουδήσει» (μεγαλύτεροι κύριοι! )…. 😉
        Έχει όντος τρομερό στίχο και είναι η πρώτη φορά που «ακούω» πραγματικά!!! 😛

        Αρέσει σε 2 άτομα

  2. Ο/Η mariakat80 λέει:

    Και για να μην ξεχνάμε φίλη μου… τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής… σωστά?? 😉
    Πολύ όμορφο το κειμενο σου και με ουσία
    Ποσα μπορείς να καταλάβεις από ένα βλέμμα; Πόσα σου δείχνει για όσα κρύβει μέσα του ο άνθρωπος 🙂
    Καλό μεσημέρι :*

    Αρέσει σε 2 άτομα

  3. Ο/Η passepartoutreading λέει:

    Εκπληκτικό κείμενο! Με συγκίνησε πραγματικά.
    Να σου προσθέσω μόνο και εκείνα τα μάτια τα σβησμένα από τα χρόνια και την άννοια, που το βλέμμα τους δεν είναι και πολύ διαφορετικό από εκείνο του μικρού παιδιού. Αυτά όμως δεν φέρνουν χαμόγελα στα χείλη, παρά μόνο μελαγχολία…….

    Αρέσει σε 2 άτομα

    • Ο/Η cocooning cat λέει:

      Επειδή έχει τύχει να παρατηρήσω τέτοια μάτια σε κοντινό μου άνθρωπο ξέρω τι εννοείς. Βλέπεις δυο μάτια που ξέρεις ότι κάποτε σε κοιτούσαν και σε αναγνώριζαν, σε έβλεπαν και ήταν γεμάτα χαρά, αγάπη και στοργή και τώρα τίποτα πια, σε κοιτάνε σαν ξένο… Είναι πραγματικά πολύ στενάχωρο!

      Αρέσει σε 1 άτομο

  4. Ο/Η oneiraparamithiou λέει:

    Να μαι επιτέλους και γω μετά από απουσία πολλών μηνών…Σας πιάνω έναν μπλογκοφιλο σιγά σιγά και όποτε μπορώ, η αλήθεια είναι ότι προσπαθώ να σας διαβάζω αλλά δεν μπορούσα τον τελευταίο καιρό να απαντώ…

    Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου Παναγιωτάκι μου, είναι έτσι όπως τα λες – ερωτεύτηκα τα μάτια του καλού μου όχι μόνο γιατί ήταν γαλανά, αλλά γιατί εξέφραζαν την ομορφιά της ψυχής του κυρίως αλλά και εκείνος συνθηματικά λίγο πριν τα φτιάξουμε (πριν αιώωωωνες, χιχιχί) μου είχε αφιερώσει ένα τραγούδι – που είναι πια και το τραγούδι μας-το «sometimes» των james- λόγω του ρεφραίν του: «sometimes, when i look deep into your eyes, i swear i can see your soul».

    Οσο για το άδειο βλέμμα, με κοντινό άνθρωπο με Altsheimers έχω βιώσει την αντίστοιχη εμπειρία και καταλαβαίνω τι λες, ενώ περιμένω σε μερικούς μήνες αδημονώντας από τώρα να δω για πρώτη φορά και να κοιτάξω κάποια άλλα ματάκια, παιδικά, για πρώτη φορά!

    Αρέσει σε 2 άτομα

    • Ο/Η cocooning cat λέει:

      Κατερινά μου, πραγματικά χαίρομαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ που επέστρεψες!!! Όπως σου είχα πει και πιο παλιά η απουσία σου στην blog-ο-παρέα μας είναι κάτι παραπάνω απο αισθητή!
      Διαβάζω όμως υπέροχα νέα και παρόλο που δεν σε ξέρω προσωπικά, αισθάνομαι πολύ χαρούμενη, γιατί φαντάζομαι ότι θα είναι μια από τις ομορφότερες περιόδους της ζωής σου!!! 👪👶
      Εύχομαι από καρδιάς όλα να πάνε κατ’ ευχή και σύντομα να κρατάς το μικρό σου ζαχαρωτούλι και να μην σταματάτε να κουβεντιάζετε με τα μάτια, μέχρι να αρθρώσει τις πρώτες του λεξούλες!
      Πολλά-πολλά φιλάκια! 😘💖💕

      Αρέσει σε 2 άτομα

  5. Ο/Η oneiraparamithiou λέει:

    Σε ευχαριστώ πολύ πολύ Παναγιωτάκι μου! Το ζαχαρωτούλι πολύ με παίδεψε στην αρχή, αφυδατώθηκα, έχασα πάνω από 10 κιλά, έμεινα δυο μήνες στο κρεβάτι λόγω της αδυναμία που ένιωθα,αλλά τώρα όλα καλά και εύχομαι να πάνε όλα κατ’ευχήν όπως λες και συ…Έτσι επανέρχομαι σιγά σιγά , να προλάβω να γράψω καμιά λεξούλα, γιατί σε μερικούς μήνες, όπως λένε γνωστοί και φίλοι, «θα κουτουλάς και δεν θα βλέπεις μπροστά σου από την αϋπνία!» 🙂

    Αρέσει σε 2 άτομα

Σχολιάστε